منو
منو
عضلات اصلی: عضله دراز کف دستی٬عضله خم کننده مچ به زند بالایی ٬عضله خم کننده مچ به زند پایینی
دیگر عضلات: عضله خم کننده سطحی انگشتان دست٬ عضله عمقی خم کننده انگشتان دست٬ عضله دراز خم کننده شست دست
فاصله دست ها: فاصله ایده آل برای گرفتن دست ها هم عرض شانه یا کمی نزدیک تر می باشد.دست ها باید هم راستای ساعد باشند تا فشارهای غیر ضروری مفصل مچ به حداقل برسد.
طرز گرفتن دست ها: در انجام این حرکت دست ها باید به صورت گرفته شوند که کف دستان رو به عقب باشد.ممکن است شما انگشت شست را در زیر یا بالای میله هالتر قرار دهید که این به سلیقه شما بستگی دارد.گرفتن شست زیر میله هالتر برای شما یک مزیت به دنبال دارد٬ با انجام این کار شما می‌توانید میله هالتر را پایین تر ببرید و دامنه حرکتی را افزایش دهید.
دامنه حرکتی: برای افزایش دامنه حرکتی اجازه دهید تا میله هالتر به انگشتان دست شما برسد.گرفتن انگشت شست به زیر میله هالتر هم باعث افزایش دامنه حرکتی می شود.هنگامی که میله هالتر به سمت بالا آورده می شود عضله ی عمقی خم کننده انگشتان دست درگیر می شوند و زمانی که انگشتان خم می شوند و میله هالتر به کف دست می رسد عضله خم کننده مچ به دست وارد عمل می شود و مچ را به سمت بالا می کشد.زیرا که عضله عمقی خم کننده انگشتان دست بخش قابل ملاحظه ای از عضلات ساعد را تشکیل می دهد و برای ساخت عضلات ساعد بسیار موثر است.
مسیر حرکتی: به این خاطر که ساعد شما عمود بر زمین می باشد مقاومت در شروع حرکت بسیار کم است و به هنگام بالا آوردن میله هالتر مقاومت افزایش پیدا می کند.در حین انجام حرکت آرنج ها باید صاف نگه داشته شود که باعث کشیدگی بیشتر عضله می شود تا اینکه آرنج ها هم باشند.
اگر شما هم انواع رژیم‌ها را امتحان کرده‌اید و موقت نتیجه گرفته‌اید شاید وقتش رسیده که زیر نظر دوپامین برنامه تغذیه و تمرین داشته باشید
