میل شدید به غذا را به عنوان شدت ، نیاز مبرم یا تمایل غیر عادی تعریف می کنند. میل شدید به غذا بسیار رایج است که به هنگام صحبت از تجربه غذا یکی از قابل بحث ترین احساسات می باشد.
برخی باور دارند که میل شدید به غذا به خاطر کمبود مواد مغزی ایجاد شده و بدن می خواهد از این طریق کمبودهای خود را جبران کند. اما برخی دیگر باور دارند که میل شدید به غذا به صورت عمده ای درباره خواسته های مغزی می باشد تا اینکه بدن شما واقعاً به چه چیزی نیاز دارد.
این مطلب بررسی می کند که کمبود چه مواد مغذی باعث میل شدید به غذا می شوند.
رابطه میان کمبود مواد مغذی و میل شدید به غذا
تعداد روز افزون افراد باور دارند که میل شدید به غذا یک روش ناخودآگاه برای تامین نیاز به مواد مغذی است. این افراد باور دارند هنگامی که بدن دچار کمبود یک ماده مغذی به خصوص می شود به صورت طبیعی تمایل به غذا هایی دارد که سرشار از آن ماده می باشند.
به عنوان مثال تمایل به شکلات را اغلب به خاطر سطح پایین منیزیوم می دانند و در عین حال میل شدید به گوشت یا پنیر را اغلب به عنوان نشانه ای از سطح پایین کلسیم و آهن در نظر می گیرند. برخی باور دارند که جبران کردن این میل شدید به غذا به بدن کمک می کند تا ماده مغذی مورد نیاز خود را دریافت کرده و کمبود را از بین ببرد.
خلاصه
برخی افراد باور دارند که میل شدید به غذا یکی از روش های بدن برای افزایش دریافت مواد مغذی به خصوصی می باشد که کمبود آن در رژیم غذایی وجود دارد.
کمبود چه مواد مغذی باعث تمایل شدید به غذا می شود؟
در برخی موارد میل شدید به غذا انعکاسی از دریافت ناکافی مواد مغذی خاصی است.
ویار
یک مساله منحصر به فرد ویار می باشد که در این وضعیت فرد به مواد غیر مغذی تمایل زیادی دارد و از جمله آنها می توان به یخ ، خاک ، نشاسته ذرت و دیگر موارد اشاره کرد. ویار در میان خانم های حامله و بچه ها بسیار رایج است و دلیل اصلی آن در حال حاضر ناشناخته می باشد. با این وجود می توان گفت که کمبود مواد مغذی در بروز این مسئله یک نقش مهمی ایفا می کند.(1, 2)
مطالعات مشاهده ای نشان می دهند افرادی که نشانه های ویار دارند اغلب سطح آهن ، روی یا کلسیم پایینی دارند. علاوه بر این استفاده از مکمل های مواد مغذی که دچار کمبود آن هستید به نظر می رسد باعث توقف چنین رفتارهایی می شود. (3, 4, 5, 6)
همچنین مطالعات گزارش دادند که ویار با کمبود مواد مغذی و همچنین استفاده از مکمل برای تحقق چنین رفتارهایی مرتبط نیست. بنابراین محققان نمی توانند به طور دقیق بگویند که رفتارهای ویار گونه به خاطر کمبود مواد مغذی است. (6)
کمبود سدیم
سدیم نقش کلیدی در حفظ تعادل جریان های بدن ایفا کرده و برای زنده ماندن بسیار حیاتی می باشد. به همین دلیل تمایل به غذاهای با سدیم بالا مانند غذاهای نمکی را به این خاطر می دانند که بدن نیاز به سدیم بیشتری دارد.
در حقیقت افرادی که کمبود سدیم دارند اغلب تمایل شدید خود را به غذا های نمکی نشان داده اند. همچنین افرادی که به خاطر دلایل خاصی مانند ادرار یا ورزش سطح سدیم خون آنها پایین است اعلام کردند که معمولا به نوشیدنی ها و خوراکی های نمکی تمایل دارند. (7, 8, 9)
بنابراین در برخی از موارد میل شدید به غذاهای نمکی به خاطر کمبود سدیم و سطح پایین سدیم در خون باشد. با این حال بسیار مهم است که در خاطر داشته باشید کمبود سدیم بسیار اتفاق نادری است. در حقیقت دریافت سدیم اضافی نسبت به مصرف کم آن به خصوص در کشورهای توسعه یافته بسیار رایج تر می باشد.
به همین خاطر نمی توان به سادگی گفت که میل شدید و غذاهای نمکی به خاطر کمبود سدیم در بدن است. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف مرتب مواد خوراکی با سدیم بالا منجر به تمایل شدید به غذا های نمکی می شود. این مسئله باعث دریافت سدیم اضافی شده که برای بدن ضروری نیست و حتی به سلامتی شما آسیب وارد خواهد کرد. (7, 8)
خلاصه
تمایل به غذاهای نمکی و غیر مغذی مانند یخ ممکن است به خاطر کمبود مواد مغذی باشد. با این وجود همیشه در تمامی موارد به این صورت نبوده و تحقیقات بیشتری قبل از نتیجه گیری دقیق باید صورت گیرد.
چرا کمبود مواد مغذی با میل شدید و غذا مرتبط نیست؟
گفته شده است که گاهی اوقات تمایل شدید به غذا با کمبود مواد مغذی ارتباط دارد. با این وجود هنگامی که به شواهد نگاه می کنیم چندین استدلال در برابر تئوری کمبود مواد مغذی مشاهده می کنیم. استدلال هایی که در ادامه آمده اند از قانع کننده ترین ها می باشند.
تمایل به غذا خانم ها و آقایان متفاوت است
بر طبق تحقیقات انجام شده بخشی از تمایل افراد به غذا و تکرار آن به خاطر جنسیت می باشد. به عنوان مثال به نظر می رسد که خانم ها نسبت به آقایان دوبرابر تمایل بیشتری به غذا را تجربه کنند. (9, 10, 11)
همچنین خانم ها تمایل بیشتری به مواد خوراکی شیرین مانند شکلات دارند در حالی که آقایان غذاهای خوش طعم را می پسندند. (11, 12, 13)
آن دسته از افرادی که باور دارند کمبود مواد مغذی باعث تمایل شدید به غذا می شود ادعا می کنند که تمایل به شکلات نتیجه کمبود منیزیوم بوده در حالی که میل به غذاهای خوش تا مرا با دریافت ناکافی پروتئین و سدیم مرتبط می دانند.
با این حال شواهد کمی درباره تفاوت میان جنسیت و خطر کمبود هرگونه مواد مغذی وجود دارد. یک مطالعه گزارش داد که آقایان معمولا ۶۶ تا ۸۴ درصد از نیاز روزانه خود به منیزیوم را تامین می کنند در حالی که این مقدار در خانم ها ۶۳ تا ۸۰ درصد است. (14)
علاوه بر این برخی شواهد نشان می دهند که کمبود احتمال پروتئین و سدیم در آقایان بیشتر از خانم ها است. در حقیقت کمبود این مواد غذای گفته شده در کشورهای توسعه یافته بسیار کم می باشد.
رابطه محدود میان تمایل به غذا و مواد مغذی مورد نیاز
فرضیات قرار گرفته در پشت کمبود مواد مغذی اینن است که دریافت کم مواد مغذی به خصوص احتمالاً باعث میل به غذاهای می شود که حاوی آن مواد مورد نیاز هستند. با این حال شواهدی وجود دارد که می گویند همیشه به این صورت نیست.
یکی از این مثال ها حاملگی می باشد که در این دوران رشد جنین نیاز به برخی مواد مغذی در مادر دو برابر می شود. فرضیه کمبود مواد مغذی پیش بینی می کنند که خانم های حامله به غذاهایی تمایل دارند که سرشار از مواد مغذی است. به خصوص این مسئله در ماه های آخر حاملگی بسیار بیشتر است زیرا که نیاز جنین به مواد مغذی برای رشد به حداکثر خود می رسد.
اما مطالعات گزارش داده اند خانم ها تمایل به فست فود ، غذاهای پرچرب و با کربوهیدرات بالا در زمان حاملگی خود دارند تا اینکه از مواد مغذی بهره ببرند. (16)
علاوه بر این تمایل شدید به غذا در طی نیمه اول حاملگی بروز پیدا می کند که به خاطر افزایش کالری مورد نیاز رخ می دهد. (17)
مطالعات کاهش وزن استدلال های اضافه تری در برابر تئوری کمبود مواد مغذی می آورند. در یک مطالعه کاهش وزن شرکت کنندگان یک رژیم کم کربوهیدرات را به مدت دو سال انجام دادند و گزارش شد که تمایل به مواد خوراکی با کربوهیدرات بالا در این افراد پایین تر است تا افرادی که یک رژیم کم چرب دنبال می کردند. (18)
مواد خوراکی با ارزش غذایی پایین
تمایل به غذا معمولاً بسیار ویژه بوده و اغلب با خوردن هر چیزی باعث راضی شدن بدن نمی شود. با این حال اغلب افراد به مواد غذایی پرچرب و با کربوهیدرات بالا تمایل دارند تا اینکه بخواهند مواد خوراکی کامل و مغذی دریافت کنند. (20)
در نتیجه تمایل به غذای مورد نظر شما بهترین منبع ماده مغذی رایج درباره معده شدید و غذا نیست. به عنوان مثال تمایل به پنیر اغلب روش بدن برای جبران مقدار ناکافی دریافت کلسیم است. با این حال تمایل به مواد خوراکی مانند توفو احتمال بیشتری دارد که برای تامین کلسیم مورد نیاز باشد زیرا که این ماده خوراکی در ۲۸ گرم خود ۲ برابر کلسیم بیشتری نسبت به پنیر دارد. (21)
دیگر دلایل تمایل شدید به غذا
تمایل شدید به غذا ممکن است دلایلی غیر از کمبود مواد مغذی نیز داشته باشد.
- سرکوب افکار: ممنوع بودن مواد غذایی به خصوصی یا سرکوب تمایل به صورت آگاهانه ممکن است باعث شدت پیدا کردن میل به غذا شود. (25, 26)
- قرار گرفتن در برخی وضعیت ها: در برخی موارد با قرار گرفتن در برخی وضعیت ها مانند خوردن پاپ کورن در تماشای فیلم با تمایل به مواد خوراکی مرتبط است. این مسئله در دفعه بعد و با قرار گرفتن در چنین وضعیتی باعث تمایل مواد خوراکی به خصوصی می شود. (26, 27)
- خلق و خوی خاص: تمایل به غذا ممکن است به خاطر تحریک برخی خلق و خوها ایجاد شود. از چنین مواردی می توان غذاهای راحت را مثال زد که برای غلبه بر یک وضعیت ناراحت کننده خورده می شود. (28)
- سطح بالای استرس: افرادی که استرس دارند اغلب گزارش داده اند تجربه تمایل بیشتری به غذا پیدا می کنند. (29)
- خواب ناکافی: خواب کم باعث ایجاد اختلال در هورمون ها شده که احتمالاً تمایل شدید به غذا را در پی خواهد داشت. (30, 31)
- هیدراته نبودن: نوشیدن کم آب و دیگر مایعات باعث افزایش گرسنگی و میل شدید به غذا در برخی افراد می شود. (32)
- دریافت ناکافی پروتئین و فیبر: پروتئین و فیبر به شما در داشتن احساس سیری کمک می کنند. مصرف کم این دو ماده گرسنگی و تمایل به غذا را بالا می برد. (33, 34, 35)
خلاصه
تمایل شدید به غذا توسط انواع فعالیت های فیزیکی ، روانشناسی یا اجتماعی ممکن است ایجاد شود که هیچ گونه ارتباطی با کمبود مواد مغذی ندارد.
چگونه تمایل شدید به غذا را کاهش دهیم
افرادی که تجربه میل شدید به غذا را دارند می خواهند با استفاده از راهکارهایی این تمایل را کاهش دهند. برای افراد تازه کار حذف وعده های غذایی و نوشیدن مقدار کافی از آب منجر به گرسنگی و تمایل به غذا می شود. بنابراین مصرف مرتب مواد مغذی در وعده های غذایی و هیدرات باقی ماندن به کاهش این تمایل کمک خواهد کرد. (32, 36)
همچنین داشتن خواب کافی و انجام تکنیک های کاهش دهنده استرس مانند یوگا و مدیتیشن به کاهش تمایل غذا کمک می کند. (29, 30)
در شرایطی که میل شدید به غذا آشکار می شود تلاش کنید تا محرک آن را شناسایی کنید. به عنوان مثال اگر برای غلبه بر یک حال و هوای منفی به غذا میل پیدا می کنید بهتر است تا فعالیت هایی را انجام دهید که باعث بهبود حال شما همانند غذا شود.
یا به عنوان مثال اگر به هنگام کسل بودن می خواهید کوکی میل کنید بهتر است فعالیت هایی را انجام دهید که برای شما نشاط آور باشد. می توانید به دوستان خود زنگ زده یا یک کتاب بخوانید یا همچنین کار مورد علاقه خود را پیدا کنید.
اما در صورتی که چنین کارهایی در شما جواب نمی دهد بهتر است که به صورت آگاهانه بر آن غلبه کنید. از غذایی که به آن تمایل شدید دارید لذت ببرید و در عین حال بر روی احساس های خود مانند تجربه طعم آن تمرکز کنید تا هم خودتان را راضی کرده باشید و هم مقدار کمی از آن را میل کرده باشید.
ارائه شده توسط تیم دوپامین
منبع: Healthline
تنها با ذکر منبع راضی به کپی کردن مطالب سایت دوپامین فیت هستیم
دیدگاهتان را بنویسید