هورمون رشد برای بدنسازها و ورزشکاران

فیتنس

IGF-1، یا فاکتور رشد شبه انسولین ۱، یک هورمون آنابولیک جالب است که مشخص شده که مکملی عالی برای رژیم‌های دوره ای غنی از فیتوکمیکال‌ها برای بدنسازها و ورزشکاران است. در این مطلب، ما با نگاهی دقیق تر عملکرد IGF-1 ها، اینکه با استفاده از آنها می‌توانید چه نتایجی انتظار داشته باشید و عوارض جانبی احتمالی آنها که باید مراقب آن باشید را بررسی خواهیم کرد.

IGF-1، که به صورت طبیعی توسط کبد تولید می‌شود، یک هورمون با ساختاری مشابه انسولین است. در دوران کودکی یکی از هورمون‌های اصلی مسئول رشد است و یک پیش ساز قدرتمند برای رشد سلولی در بزرگسالان می‌باشد- چیزی که طبیعتاً توجه بدنسازها و ورزشکاران را به خود جلب می‌کند.

عملکرد IGF-1

از نظر تأثیر بر بدن، IGF-1 ویژگی‌های مشابه زیادی با هورمون رشد (HGH) دارد. HGH در واقع یک پیش ساز IGF-1 است؛ زمانی که HGH به گیرنده‌هایش متصل می‌شود برای رهاسازی IGF-1 پیام ارسال می‌کند. این IGF-1 است که رشد عضلانی را تحریک می‌کند و متابولیسم پروتئین را بالا می‌برد.

IGF-1 به میزان بسیار زیادی آنابولیک است و هم هایپرتروفی (رشد) عضلانی و هم هایپرپلازی (تشکیل سلول‌های عضلانی جدید) را افزایش می‌دهد. با وجود اینکه سطح رشد عضلانی حاصل از مصرف IGF-1 کمتر از میزان رشد حاصل از مصرف اکثر استروئیدهای آندروژنیک آنابولیک است، اثرات هایپرپلازی IGF-1 بسیار مطلوب هستند، اثراتی که با استفاده از استروئیدها، که صرفاً موجب هایپرتروفی بافت عضلانی موجود می‌شوند، به دست نمی‌آیند.

علاوه بر این و به خصوص قابل توجه ورزشکاران، IGF-1 بر روی بافت همبند و ترمیم غضروف مفصلی اثر مثبتی دارد که آن را ترکیبی عالی برای استفاده حین توانبخشی و فازهای سنگین تمرین می‌کند.

به نظر نمی‌رسد که IGF-1، برخلاف HGH، به طور مستقیم موجب بالا رفتن متابولیسم چربی شود. این مسئله جالب است، چون بسیاری از استفاده کنندگان از هورمون به توانایی آشکار آن در کاهش یا حفظ سطح چربی بدن حین دوره‌های مصرف کالری بالا تأیید می‌کنند، اما با این وجود احتمالاً این به اثر شبه انسولین IGF-1 مربوط می‌شود که یک وضعیت قند خون پایین تر را به وجود می‌آورد. توجه به این نکته اهمیت دارد. بعدتر، زمانی که درباره عوارض جانبی صحبت می‌کنیم، به آن خواهیم پرداخت.

تفاوت بین IGF-1 LR3 و IGF-1 DES

زمانی که اکثر افراد درباره IGF-1 صحبت می‌کنند در واقع اغلب گونۀ IGF-1 LR3 آن را در نظر دارند.

IGF-1 ، در شکل پایه، با داشتن نیمه عمر خیلی کوتاه (کوچکتر از ۱۰ دقیقه) و ناپایداری بسیار زیادش، معمولاً توسط بدنسازها و ورزشکاران مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. دو گونه متداول IGF-1 LR3 و IGF-1 DES، هر دو، گونه های تغییر شکل یافته پروتئین اصلی هستند و خصوصیاتی عالی برای استفاده دارند، حساسیت کمتر، قدرتمندتر و نیمه عمر طولانی‌تر.

IGF-1 LR3 در حالی که IGF-1 در شکل پایه نیمه عمری کمتر از ده دقیقه دارد، نیمه عمر IGF-1 LR3 یک روز است. با چنین نیمه عمر طولانی‌ای، هورمون بازه زمانی بیشتری برای گردش در بدن، اتصال به گیرنده‌ها و اعمال اثراتش دارد.

با IGF-1 LR3 انجام تزریق در محل‌های خاص نه ضروری و نه موثر خواهد بود، چون هورمون، با توجه به نیمه عمر آن، فرصت زیادی برای پخش شدن از محل تزریق دارد.

IGF-1 DES – که گونه قدرتمندتر است، نیمه عمری حدود ۳۰ دقیقه دارد و بسیار ناپایدارتر از LR3 است.

تزریق IGF-1 DES در محل‌های خاص می‌تواند موثر و با ارزش باشد. بدنسازها معمولاً قبل از تمرین در گروه های عضلانی ای که قصد تمرین دادن آن ها را دارند تزریق انجام می‌دهند. این کار از نظر تئوری دقیق و درست است. ایجاد اسید لاکتیک زیاد موجب می شود که قابلیت گیرنده‌های IGF-1 بیشتر شود، بنابراین با تزریق به درون گروه عضلانی‌ای که قرار است تمرین داده شود باید بهترین نتایج حاصل شود.

تزریق‌های محلی پیش از جلسات تمرین از پاسخ زیستی درونی استفاده می‌کند، که به طور طبیعی در یک جلسه تمرین وجود دارد اسید لاکتیک، درون عضله‌ای که روی آن کار می‌شود ایجاد می‌گردد که برای رهاسازی HGH و IGF-1 برای کمک به بازسازی بافت های عضلانی آسیب دیده در ابعاد میکروسکوپی پیام ارسال می‌کند. بدن هوشمند است و IGF-1 در نهایت به جایی می‌رود که به آن نیاز است؛ یعنی به گیرنده‌هایی که توسط اسید لاکتیک تغییر شکل داده‌اند متصل می‌شود.

دوره‌ها، دوزها و نتایج

اولین چیزی که باید به آن توجه کرد این است که IGF-1 یک هورمون پیشرفته است و تنها کسانی که تجربة چندین دوره مصرف استروئید آندروژنیک آنابولیک دارند باید استفاده از آن را در نظر داشته باشند.

IGF-1 افزایش توده عضلانی یا افزایش قدرت حاصل از استفاده از استروئیدها را ایجاد نخواهد کرد. اگر می‌خواهید از هزینه ای که می‌کنید بیشترین نتیجه را بگیرید، به جای آن دیانابول یا دوره تستوسترون را امتحان کنید. اما IGF-1 چندین ویژگی منحصر به فرد دارد که برای بسیاری از بدنسازها و ورزشکاران بسیار با ارزش است.

همانطور که گفته شد، IGF-1 می‌تواند کاری انجام دهد که هیچ استروئیدی نمی‌تواند افزایش تعداد سلول های عضلانی شما از طریق هایپرپلازی. ورزشکاران دیگر به خصوصیات ژنتیکی شان محدود نخواهند بود. IGF-1، با افزایش تعداد سلول‌های عضلانی‌ای که می‌توانند از طریق تمرین و دوره‌های استروئید هایپرتروفی شوند، پتانسیل ورزشکاران را بالا می‌برد.

IGF-1 هورمونی است که بدون تردید به بهبود عملکرد ورزشکاران کمک می‌کند، زمان ریکاوری را کاهش می‌دهد و آنها را از محدوده توانایی های ژنتیکی شان فراتر می‌برد.

یک مقدار اولیه خوب برای میزان مصرف IGF-1 LR3، ۴۰ میکروگرم در روز است. به شکل عجیب (و از نظر من غیر عاقلانه‌ای) دیدن میزان مصرف ۱۰۰ میکروگرم در روز که توسط بعضی منابع اینترنتی توصیه می‌شود غیر معمول نیست، اما تجربه من نشان می‌دهد که این اندازه از دوز کاملاً غیر ضروری است و من دوز بیشتر از ۱۰۰ میکروگرم را حتی برای پیشرفته‌ترین ورزشکاران که تجربه زیادی در مصرف IGF-1 دارند هم توصیه نمی‌کنم.

IGF-1 LR3 باید به صورت داخل عضلانی تزریق شود و با توجه به نیمه عمر طولانی تر آن نیازی به تزریق در یک محل خاص ندارد، بسیاری از ورزشکاران ترجیح می دهند که بعد از جلسه تمرین آن را درون گروه عضلانی ای که تمرین داده‌اند تزریق کنند.

یک دوره معمولی IGF-1 چهار هفته طول خواهد کشید، و زمانی که با استروئید آندروژنیک آنابولیک که اثرات آن را تقویت می‌کند همراه شود، بهترین نتایج را به همراه خواهد داشت. چیزی که باید در مورد IGF-1 به خاطر داشته باشید این است که انتظار نتایج خارق‌العاده با استفاده از آن را نداشته باشید. این هورمون یک مزیت اضافی برای ورزشکاران پیشرفته است که با افزایش ۱۰۰ یا ۲۰۰ گرمی عضلات شان در یک هفته خوشحال می شوند و انتظار به دست آوردن فواید طولانی مدت از آن را دارند.

یک مورد استفاده متداول و موثر دیگر از IGF-1 به عنوان یک پل به دوره PCT است. زمانی که یک ورزشکار یک دوره استروئید را متوقف می‌کند، تولید تستوسترون طبیعی آنها معمولاً به شکل قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند یک وضعیت کاتابولیک که باید هرچه سریعتر با پیروی از یک پروتکل PCT مناسب جبران شود. با زمان بندی برای شروع دوره IGF-1 یک هفته پیش از پایان یک دوره استروئید، می‌توانیم پوشش آنابولیک را حین PCT فراهم کنیم و غیر عادی نیست که زمانی که ورزشکاران از این پروتکل پیروی می‌کنند شاهد افزایش قابل قبولی در حجم و قدرت عضلات حین PCT شان باشند.

در استفاده از IGF-1 DES، دوزها کاملاً مشابه هستند، یعنی ۲۰ تا ۴۰ میکروگرم در روز برای داشتن یک شروع معقول. از آنجا که IGF-1 معمولاً پیش از جلسه تمرین درون گروه عضلانی هدف تزریق می‌شود معمول است که دوز مصرفی دو قسمت شود تا هر دو طرف بدن میزان برابری دریافت کنند، به عنوان مثال، ۲۰ میکروگرم داخل عضله جلو بازوی چپ و ۲۰ میکروگرم درون جلو بازوی راست.

عوارض جانبی ای که باید مراقب آنها بود

IGF-1 یک هورمون قوی است و باید به ارزش و اهمیت آن توجه داشت.

تسریع رشد تومور، افزایش ریسک سرطان و بزرگ شدن اندام های داخلی همگی عوارض جانبی بالقوه استفاده از IGF-1هستند. از آنجا که من هیچ کس را به استفاده از مواد غیرمجاز (از جمله IGF-1)ترغیب نمی‌کنم، به خصوص زمانی که یک عضو نزدیک خانواده شما سابقه سرطان داشته باشد استفاده نادرست از IGF-1 غیرعاقلانه به نظر می‌رسد.

IGF-1 به روشی مشابه با انسولین عمل می‌کند و مصرف آن منجر به حرکت به سمت یک وضعیت کاهش قند خون می‌شود. این چیزی است که همه باید به آن توجه داشته باشند، خصوصاً کسانی که از انسولین استفاده نادرست می‌کنند و قصد دارند که همزمان IGF-1 مصرف کنند.

سردردها (گاهی اوقات شدید) و حالت تهوع عوارض جانبی گزارش شده کاملاً معمول در زمان استفاده از IGF-1 هستند و به نظر می‌رسد که به میزان دوز مصرفی بستگی داشته باشند.

منبع: fitnessuncovered

آیا می خواهید نفر بعدی باشید؟

افراد بسیار زیادی با خواندن کتاب های ما توانسته اند بهترین و دلخواه ترین بدن خود را بسازند. آیا آماده هستید که شروع کنید و بدنی ایده آل داشته باشید؟

اگر می خواهید که قدم به قدم بدانید چگونه سریع تر از چیزی که فکر می کنید بدنی قوی، بدون چربی و عضلانی داشته باشید پس شاید بخواهید که نگاهی به پرفروش‌ ترین کتاب‌ های ما بیندازید.

در اینجا مقدار کمی از کتاب را برای شما افشا می‌ کنیم تا بدانید چه چیزی یاد می گیرید:

۷ تا از بزرگ ترین شایعه های عضله سازی و اشتباه که باعث می شود شما عضلات کوچک و ضعیف باقی بمانند و احساس ناامیدی داشته باشید.
تهیه کردن برنامه غذایی که به شما امکان می‌ دهد تا به آسانی عضله سازی، چربی سوزی و سلامتی را با خوردن غذاهایی که دوست دارید تجربه کنید.
۵ تا از بزرگ ترین افسانه های چربی سوزی و اشتباه که باعث می شود خانم ها اضافه وزن خود را حفظ کنند و دچار ناامیدی و سردرگمی شوند.
سیستم تمرینی که باعث می شود حداکثر نتایج را با تلاش خود به دست آورید و نیازی نیست که بیشتر از ۳ تا ۶ ساعت در هفته وقت خود را در باشگاه بگذرانید و همچنین انرژی بالاتری داشته باشید.

در پایان می توان گفت که شما قادر خواهید بود که به یک بدن هالیوودی دست پیدا کنید. در این مسیر نیازی نیست تا ساعت های زیادی در باشگاه باشید، گرسنگی بکشید و تمرینات طاقت فرسای هوازی انجام دهید.

کتاب های ما راه درست را به شما نشان می دهند تا بتوانید بدن خود را بسازید و به آن افتخار کنید.