منو
منو
عضلات اصلی: عضله دراز بازکننده مچ به زند بالایی٬عضله کوتاه بازکننده مچ به زند بالایی٬ عضله خم‌کننده مچ به زند پایینی
دیگر عضلات: عضله بازکننده انگشتان دست٬ عضله دراز بازکننده شست دست٬ عضله دراز بازکننده شست دست٬ عضله بازکننده انگشت اشاره٬ عضله خم‌کننده سطحی انگشتان دست٬ عضله عمقی خم‌کننده انگشتان دست
فاصله دست ها: فاصله ایده آل برای گرفتن دست ها هم عرض شانه یا کمی نزدیک تر می باشد.دست ها باید هم راستای ساعد باشند تا فشارهای غیر ضروری مفصل مچ به حداقل برسد.
نحوه گرفتن دست ها: در انجام این حرکت باید کف دست ها روی زمین باشد و انگشتان شست دور میله هالتر قرار گیرند.
مسیر حرکتی: تغییر وضعیت قرار گرفتن ساعد نسبت به زمین باعث تغییر مقاومت شده و تمرکز حرکت را تغییر می دهد.هنگامی که ساعدهای شما صاف و موازی با سطح زمین است در شروع حرکت مقاومت حداکثر می باشد و با بالا آوردن میله هالتر مقاومت کاهش پیدا می کند.هنگامی که ساعد های شما با زمین به صورت زاویه دار باشد به صورتی که آرنج بالاتر از مچ قرار گیرد٬در شروع حرکت مقاومت کمی وجود دارد و با بالا آوردن میله هالتر مقاومت افزایش پیدا می کند.در صورتی که ساعد به صورت زاویه دار گرفته شود باعث به حداکثر رسیدن انقباض عضلات ساعد می شود.
دامنه حرکتی: برای ایجاد حداکثر درگیری عضله ساعد باید از تمام دامنه حرکتی استفاده کنید.
وضعیت قرار گرفتن بدن: برای انجام این حرکت مچ ها می تواند به صورت های مختلفی تکیه داده شوند:
می توانید این حرکت را به صورت دمبل و تک دست نیز انجام دهید.
ساعد را بر روی نیمکت شیب دار جلو بازو لاری تکیه دهید و سپس حرکت را اجرا کنید.
اگر شما هم انواع رژیم‌ها را امتحان کرده‌اید و موقت نتیجه گرفته‌اید شاید وقتش رسیده که زیر نظر دوپامین برنامه تغذیه و تمرین داشته باشید
